Wakacje z duchami: tajemnicza czarna postać błąka się po żuklińskich polach

Żuklin to niewielka wioska w gminie Kańczuga. Jest z nią związanych sporo legend. Tą o tajemniczej czarnej postaci znają niemal wszyscy.

- Pojawia się zazwyczaj latem. Chodzi po polach, jakby coś sprawdzała, doglądała zasiewów. A może czegoś szuka? - mówi pani Stanisława.

Twierdzi, że wielokrotnie widziała postać na polach przy drodze z Kańczugi do Pantalowic. Nigdy nie podeszła bliżej, więc nie wie czy to kobieta, czy może mężczyzna.

- Ale raczej mężczyzna, bo ubrany w długi płaszcz i sylwetka męska - domyśla się pani Stanisława.
O tym, że jest to duch a nie człowiek przekonana jest pani Zofia.

jak dojechać

Żuklin leży tuż przy Kańczudze. Dojechać można samochodem, najłatwiej trasą Łańcut - Żurawica. Kursują autobusy z Przeworska, Rzeszowa, Dynowa. W sezonie, w weekendy można również kolejką wąskotorową.

gdzie zanocować

Hotel Leliwa w Przeworsku, pokoje jedno, dwu i czteroosobowe. Ceny za pokój 2 os. od 140 zł. Zajazd Pastewnik w Przeworsku, noclegi w zabytkowych pomieszczeniach, miejsce na camping. Hotel Galton w Przeworsku, pokoje 2, 3 i 4 osobowe.

co zobaczyć w okolicy

Zabytkowa kolejka wąskotorówka Przeworsk - Dynów
Linia ma już 106 lat. Prowadzi również przez Żuklin. W wakacje kursuje w soboty i niedziele, wyjazd z Przeworska Wąskiego o godz. 9. Atrakcją trasy jest 602-metrowy tunel, jedyny na wąskotorowych liniach w Polsce. W Dynowie skansen kolejowy.

Kościół w Siennowie

Zbudowany w 1676 r., gruntownie przebudowany w 1869 r. Drewniany, z ciekawym wnętrzem. Do dzisiaj użytkowany przez mieszkańców. W 1999 r. na kościółek runął potężny dąb. Tylko szybka akcja zabezpieczająca przeprowadzona przez parafian uratowała świątynię.

- To przecież nic szczególnego, że ktoś chodzi po polach. To całkiem normalne. Może na skróty wraca ze swojego pola, a może dogląda jak sąsiadom obrodziło w tym roku. Ale zazwyczaj, jak ktoś tak zwiedza, to chodzi po miedzach. A ta postać woli pola. Żaden gospodarz nie deptałby zasiewów, obojętnie swoich czy obcych. Zresztą, w dzień nie ma nawet śladów, że ktoś tamtędy chodził a przecież, jakby to był człowiek, to byłoby widać wydeptaną ścieżkę - snuje swoją teorię pani Zofia.

O ciemnej postaci wie wiele osób z Żuklina. Podobno pojawia się również w środku wioski.
- Często w nocy spotkać go można w okolicach wzgórza, gdzie kiedyś stał kościół i był cmentarz - mówi młody mężczyzna.

I z tymi obiektami związane jest najpopularniejsze wytłumaczenie pochodzenia ciemnej postaci. Wzgórze znajduje się we wschodniej części wioski. Podobno niegdyś istniał tutaj drewniany kościół a przy nim cmentarz.

Kościółek miał spłonąć w XVII w. podczas licznych w tym czasie najazdów tatarskich. A cmentarz po prostu zarósł.
O kościele wspomina w książce o Żuklinie przedwojenny proboszcz parafii w Kańczudze ks. Jan Kudła. Dzisiaj na wzgórzu jest tylko kapliczka. W maju odbywają się tutaj nabożeństwa.

- Przy kościele na pewno istniał cmentarz. Ale była też dobra glina. Ludzie brali ją do budowy domów. W powojennych latach znajdowano w tym miejscu ludzkie kości. Może ta postać to zmarły z tego nieistniejącego cmentarza, który nie może się odnaleźć na tamtym świecie i tutaj szuka drogi. A może to zemsta za zniszczenie cmentarza? - zastanawia się pani Maria.

Inna teoria mówi o poległym w Żuklinie synu wodza tatarskiego. Na jego cześć miano usypać kopiec. Obecnie znajduje się tutaj najwyższy punkt Żuklina.

- Kiedyś ludzie rozkopali tatarski grób, bo myśleli, że jakieś skarby w nim znajdą. A tam nic nie było, tylko kamienie, jakby współczesna piwniczka grobowa i kości. Szczątki wrzucili z powrotem do dołu, a kamienie wykorzystali. Do dzisiaj służą jako progi w jednym z domów - mówi starszy mieszkaniec.

A może tajemna postać błąkająca się po polach to jedna z ofiar epidemii cholery w XIX wieku, która spustoszyła Żuklin. Ofiary grzebano na cmentarzu położonym pośród pól. Dzisiaj ten teren jest zajęty pod uprawy i nie ma śladu po nekropolii. O cmentarzu przypomina metalowy krzyż, który stoi przy drodze na Krzeczowice, tzw. gościńcu.