Sensacja wisiała w powietrzu. Stal Mielec prowadziła z Vive Kielce do przerwy, ale…

Zapewne nawet najwierniejsi kibice Stali już przed meczem pogodzeni byli z tym, że Mielec w Kielcach punktów nie zdobędzie. Po pierwszych minutach jednak oczy przecierali chyba wszyscy.

Stal od początku meczu grała bowiem bardzo odważnie i co najważniejsze skutecznie. Spotkanie otworzył dwoma bramkami Kacper Adamczuk, kolejne trafienie dołożył Antonio Pribanic i po pięciu minutach było 0:3. Grający w mocno osłabionym składzie Vive (nie grali m.in.: Daniel Dujszebajew, Vujović, Yusuf, Gudjonsson, Nahi, Sanchez-Migallon, Karalek) w pierwszej części gry było bardzo niemrawe. W ataku kielczanie popełnili, aż osiem strat, były też błędy i cała masa obronionych przez Damiana Procho rzutów.

Vive szybko odrobiło straty i gdy wydawało się, że po trafieniu Alexa Dujszebajewa na 5:4 pójdzie za ciosem, karę otrzymał Tomasz Gębala i Stal znów złapała wiatr w żagle. Gospodarze zaczęli w końcu trafiać, ale na każdą ich bramkę mielczanie odpowiadali tym samym. Trener Rafał Gliński nie bał się posyłać na parkiet młodych Dawida Ryhnke czy Daniela Osmolę, a ci odpłacali mu kolejnymi trafieniami. W konsekwencji Stal była w stanie toczyć wyrównany bój z mistrzem Polski, a w końcówce pierwszej połowy go nawet zdominować, bo w ostatnich sześciu minutach goście rzucili sześć bramek a miejscowi tylko dwie.

Piękny sen Stali skończył się jednak po przerwie. Kielczanie wyszli na drugą część meczu znacząco zmotywowani i od początku zaznaczyli swoją wyższość. Na pierwsze trafienie Moryty z karnego odpowiedział Smolikow, ale potem zaczęła się seria kielczan. Kolejne trafienie Moryty z karnego dało prowadzenie Vive 19:18. Wyrównał chwilę potem Paweł Wilk, ale to był tylko łabędzi śpiew drużyny z Podkarpacia.

Gospodarze z każdą minutą zaczęli powiększać przewagę, a Stal mimo ambitnej postawy nie miała już sposobu na rywala. Dużo do drużyny miejscowych wniósł też wprowadzony po przerwie bramkarz Mateusz Kornecki, który był o wiele skuteczniejszy niż jego zmiennik. Odmienieni byli też inni gracze Vive i to zrobiło różnicę.

Choć Stal wróci z Kielc bez punktów, to mielczanie nie mają się czego wstydzić, bo skazani na klęskę zagrali bardzo dobre zawody i jak mało kto w tej lidze potrafili postawić się Vive.

Mecz miał duże sentymentalne znaczenie dla duetu trenerów Stali. Zarówno Rafał Gliński, jak i jego asystent Michał Chodara w przeszłości występowali w kieleckim klubie.

Łomża Vive: Wolff, Kornecki – Surgiel 5, Karacić 3, Moryto 9, A. Dujszebajew 2, Olejniczak 2, Kulesz 6, Sićko 2, T. Gębala, Thrastarson 2, Domagała 3, Tournat 2. Trener Tałant Dujszebajew.

Stal: Procho, Dekarz – Wilk 1, Smolikow 2, Monczka 2, Pribanic 2, Adamczuk 4, Krupa, Ruhnke 4, Osmola 2, Ivanović 2, Graczyk 3, Petrović 5, Sobut, Wołyncew 1. Trener Rafał Gliński.

Sędziowali: Młyński, Żak (Zwoleń).
Kary: 10 i 10 minut.
MVP: Mateusz Kornecki.