Wracają do tradycji

Tradycja misterium sięga czasów średniowiecza, gdy gospodarzami świątyni byli Templariusze tzw. szpitalni, zwani u nas najczęściej Miechowitami lub Bożogrobcami.
- Za pierwowzór przeworskiego Sepulchrum Domini posłużył zapewne relikwiarz podarowany w 1584 r. przez Karola Boromeusza kardynałowi Andrzejowi Batoremu, ówczesnemu generałowi Bożogrobców, w czasie jego pobytu w Rzymie. Relikwiarz wyobrażał aktualny wygląd Grobu Pańskiego w Jerozolimie, czyli już po jego przebudowie dokonanej w 1555 r. przez franciszkanów - wyjaśnia ks. prałat Stanisław Szałankiewicz, proboszcz przeworskiej bazyliki.
Grób rozplanowano na rzucie dwóch prostokątów, z których pierwszy, zwany "Kaplicą Anioła" tworzy jakby przedsionek, oraz drugiego - kryjącego ołtarz, czyli właściwej komory grobowej. W podziemiach, pod białą marmurową posadzką znajduje się krypta, w której pochowani są członkowie rodu Lubomirskich.
Kaplica Grobu Pańskiego w przeworskiej Bazylice jest nie tylko cennym zabytkiem architektury, ale przede wszystkim miejscem kultu religijnego. Po latach świetności, Przeworsk pod zaborem austriackim znacznie podupadł - za rządów cesarza Józefa II zakon Bożogrobców w 1819 roku został zniesiony. Wraz ze śmiercią proboszcza przeworskiego ks. Kacpra Mizerskiego w 1846 r. kult Grobu Chrystusa w Przeworsku był zredukowany do pobożności prywatnej, a kaplica zamknięta. Po 123 latach przerwy, staraniem ks. prałata Adama Ablewicza dokonano gruntownej renowacji Kaplicy Świętego Grobu. - 20 kwietnia 1969 r. ks. biskup Ignacy Tokarczuk, ordynariusz przemyski, dokonał restytucji Święta Grobu Chrystusa. Od tego momentu obchodzone jest ono corocznie, tak jak w czasach Bożogrobców, w drugą niedzielę po Wielkanocy - przypomina prałat Szałankiewicz.