Na co skarżą się więźniowie Zakładu Karnego w Rzeszowie?

Każdą skargę, nawet taką z najbardziej absurdalnymi żądaniami trzeba uważnie przeczytać i rozpatrzyć. A tego czytania jest sporo. Więźniowie mimo, że sami są z prawem na bakier mają czas na wertowanie przepisów i szukania w nich luk. Treść niektórych listów dowodzi, że nie brak im również fantazji.

Na co skarżą się więźniowie? Długą listę zarzutów otwiera opieka zdrowotna, warunki bytowe i sposób traktowania przez funkcjonariusza. Krytykują również decyzje komisji penitencjarnej, której to członkowie m.in. rozpatrują wnioski o przeniesienie do innego zakładu.

- Z kodeksu zniknął zapis o rejonizacji, który zakładał, że więzień ma być umieszczony możliwie najbliżej miejsca zamieszkania. Skazany ze Śląska karę może odbywać w Rzeszowie - wyjaśnia Jacek Paśko, zastępca kierownika Zakładu Karnego Rzeszów Załęże. Osadzeni piszą w listach, że stanowczo za długo czekają, aż zbada ich lekarz specjalista.

- Wielu z nich zdaje sobie sprawę z tego, że dłużej czekaliby na taką wizytę na wolności, ale to typowo roszczeniowa postawa. Często są niezadowoleni z pomocy lekarskiej, bo lekarz nie przepisał im lekarstw, których chcieli - dodaje Paśko.

Osadzeni nie tylko skargi piszą. Jeden z więźniów zgłosił, że dostał mniejszą porcję obiadu niż jego koledzy z celi. Talerz trafił więc na wagę. I jak się okazało porcja owszem różniła się od innych tym, że była większa. Inny w liście napisał, że został pobity przez strażnika. Zapomniał jednak, że oddziały są monitorowane. Na taśmie pobicia nie było.

W Areszcie Śledczym w Nisku skarg jest mniej.

- W tym roku jak na razie są trzy, w ubiegłym było ich siedem. Panie, które znajdują się w Nisku są autorkami dwóch takich listów. Resztę napisali panowie z oddziału w Chmielowie - wyjaśnia kpt Jerzy Janiszewski, starszy wychowawca Aresztu Śledczego w Nisku.

Czego dotyczyły wnioski? Jedna z pań skarżyła się, że ma chory kręgosłup i powinna leczyć się na wolności. Drugiej nie spodobała się kontrola osobista, którą przeszła przy przyjęciu do aresztu. Inny więzień skarżył się na więzienną kantynę, w której nie mógł kupić wędlin, mięs ani jogurtów.

- Doszliśmy do absurdu, w którym więzień mówi, że ma za małą o 2 cm celę. Nikt nie pyta bezdomnego, w jakich on warunkach żyje. Skoro prawo pozwala na pisanie takich listów, to prawo trzeba zmienić. A osadzonych, którzy ewidentnie mają zbyt dużo wolnego czasu skierować na przykład do robót publicznych - mówi Leszek Gajos, rzeszowski socjolog.

Prawo powoli już się zmienia. Zgodnie z nim dyrekcja zakładu będzie mogła pozostawić bez rozpatrzenia niektóre rodzaje skarg. Chodzi m.in. o te listy, które zawierają wulgarne wyrazy, żądania są kiepsko uargumentowane. Odpowiedzi nie dostaną też ci autorzy, którzy już kilka razy skarżyli się na tę samą rzecz bądź sytuację.