Szczególne pożegnanie

Jak zapowiadała w Internecie, za pośrednictwem Radia PULS FM i "poczty pantoflowej", młodzież wraz z mieszkańcami chciała ułożyć ze świec krzyż tak ogromny, by z nieba zobaczył go Ojciec Święty. - W darze wdzięczności - mówią organizatorzy.
Na placu kościelnym nie zabrakło łez, ale także słów otuchy dla tych, którzy nie potrafią sobie poradzić ze stratą Ojca.
- Moja mama płacze cały czas odkąd dowiedziała się, że Jan Paweł II nie żyje. Nie jesteśmy w stanie z nią porozmawiać, ona właściwie nie funkcjonuje. Wiem, że czuje wielki ból, z którym sobie nie radzi. Myślę, że to spotkanie jej pomogło, bo usłyszała od wielu ludzi, że On będzie wieczny - mówi 19-letnia Marlena.
Wierni śpiewali Abba Pater, trzymali się za ręce. Rozmawiali o tym, co zawdzięczają Ojcu Świętemu.
- Ojciec Święty bardzo dużo mówił do młodzieży. Podkreślał, że ona jest przyszłością narodu. Kochał młodych. Teraz oni chcą mu podziękować, że im ufał. To prawda, gdy tylko poda im się pomocną dłoń, potrafią dokonać rzeczy niezwykłych - mówi ks. Janusz Adamczyk.

- Od piątku jestem w kościele niemal cały czas. Papież był dla mnie jak ojciec. Bardzo Go kochałam i nie umiem się pogodzić z tym, że odszedł.

- Ja Go kochałam, kiedy żył i będę kochać do końca mojego życia. Nigdy Go nie widziałam, nie słyszałam na żywo, ale teraz staram się być wszędzie, gdzie oddają mu hołd ludzie, którzy przeżywają śmierć Ojca.

Bardzo wiele ostatnio przeszliśmy. Pochowałem brata, mamę, tatę, a teraz Ojca. To nasze szczególne pożegnanie z nimi.