Święto Niepodległości w Tarnobrzegu. Bądźmy dumni z naszej wolności

Uroczystości rozpoczęły się od Mszy Świętej w intencji Ojczyzny, która odbyła się Klasztorze Ojców Dominikanów. Po jej zakończeniu poczty sztandarowe w asyście Miejskiej Orkiestry Dętej z Tarnobrzega oraz kompanii honorowej 21. Brygady Strzelców Podhalańskich przemaszerowały na plac Bartosza Głowackiego.

- 11 listopada 1918 roku był najszczęśliwszym dniem w całej historii Polski. Ta ogromna radość oraz euforia szybko udzieliły się ówczesnym mieszkańcom Tarnobrzega, którzy w pośpiechu zaczęli organizować pierwsze komórki niepodległej Rzeczypospolitej - mówił na tarnobrzeskim rynku Jan Dziubiński, włodarz miasta.

W swoim przemówieniu prezydent Dziubiński nawiązał również do czasów współczesnych. - Polska w XXI wieku nie potrzebuje już pustych deklaracji, jak będzie wspaniale i dobrze. Polska potrzebuje naszego zapału i pracy. Musimy wykorzystać szansę, jaką otrzymaliśmy. Pamiętajmy. To o wolną i niepodległą Polskę kiedyś walczyli nasi dziadowie oraz pradziadowie.

Po złożeniu wieńców pod pomnikiem Bartosza Głowackiego przez delegacje kombatantów, władz samorządowych, harcerzy oraz stowarzyszeń, uroczystości przeniosły się na pobliski plac Antoniego Surowieckiego.

Pomnik "Zapory"

Major Hieronim "Zapora" Dekutowski": - major Wojska Polskiego, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, "cichociemny" urodził się w 1918 roku w Dzikowie. W nocy z 16 na 17 września 1943 roku został zrzucony do Polski. Stworzył najliczniejszy na Lubelszczyźnie oddział partyzancki.

W styczniu 1945 roku postanowił powrócić do konspiracji, tym razem skierowanej przeciwko komunistom i Sowietom. Wiosną 1945 roku dowodził licznymi akcjami rozbijania posterunków Milicji Obywatelskiej i likwidacji funkcjonariuszy aparatu władzy. Wobec narastającego terroru komunistycznego dwukrotnie próbował przedostać się na Zachód przez zieloną granicę. Na przełomie lat 1945 i 1946 przeprowadził wiele akcji dywersyjnych i samoobrony w województwie lubelskim, rzeszowskim i kieleckim.

W czerwcu 1947 roku formalnie zaprzestał prowadzenia akcji zbrojnych, które od pewnego czasu ograniczały się tylko do zaopatrywania oddziału i samoobrony, ujawnił się, ale zagrożony aresztowaniem podjął z kilkoma podkomendnymi ponowną próbę przedostania się na Zachód. Wpadł wskutek zdrady we wrześniu 1947, przechodził okrutne śledztwo a podczas niejawnej rozprawy skład orzekający pod przewodnictwem sędziego Józefa Badeckiego, skazał go na 7-krotną karę śmierci. 7 marca 1949 roku wyrok wykonano.

Miejsce pochówku mjr "Zapory" pozostaje nieznane. Major Hieronim Dekutowski został w 1994 roku został zrehabilitowany. Pośmiertnie odznaczony krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

To właśnie tam z inicjatywy tarnobrzeskiego Klubu "Gazety Polskiej" odsłonięto popiersie żołnierza Polskich Sił Zbrojnych, majora Hieronima Dekutowskiego.

- Dzięki staraniom mieszkańców Tarnobrzega możemy upamiętnić wielkiego bohatera tamtych trudnych czasów. Bohatera, którego komunistyczna propaganda wymazywała z kart naszej historii. Pamiętajmy o takich osobach, jak Hieronim Dekutowski - mówił przed pomnikiem "cichociemnego" Andrzej Klarkowski, doradca Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Po przemówieniach zebrani pochylili głowy w zadumie i oddali cześć tym, którzy odeszli walcząc za Ojczyznę. Odbył się Apel Poległych, a pamięć żołnierzy uczczono salwą honorową, którą oddała kompania honorowa 21. Brygady Strzelców Podhalańskich. Pod pomnikiem majora "Zapory" złożono wieńce i kwiaty.