Dajmy z siebie wszystko!

- Różnie to było. Islandia, Hiszpania i Belgia odstawały od nas, ale z Holandią i Rumunią trzeba było powalczyć. Nie lekceważyliśmy żadnego rywala, stąd zwycięstwa 13-0 z Hiszpanią, 8-0 z Belgią i 26-1 z Islandią.

- Strzeliłem sześć bramek, zaliczyłem pięć asyst.

- Moim pierwszym trenerem był Franciszek Pajerski. Przeniesienie do SMS-u było dobrą decyzją, nauka w Sosnowcu niewątpliwie przyczyniła się do tego, że otrzymuję powołania do reprezentacji kraju.

- Chciałem grać w Czechach, gdyż hokej stoi tam na światowym poziomie. Kiedy więc pomyślnie przeszedłem testy w drużynie Havirzov Panthers i znalazłem się w pierwszym ataku zespołu juniorów, grającego w ekstraklasie, byłem z siebie zadowolony. Radość trwała krótko, bo kierownictwu czeskiego klubu nie podobały się moje wyjazdy związane z występami w reprezentacji. Postanowiłem wrócić do Polski.

- Interesowały się mną KH Sanok, Orlik Opole i Cracovia. Zdecydowałem się na Sanok, który walczy o awans do ekstraligi.

- Inaczej by mnie tu nie było. Choć nie zadanie nie jest takie proste. Ostatni zaciąg Cracovii na pewno bardzo wzmocni siłę krakowskiego zespołu. Nie sądzę jednak, że nie można będzie go ograć. Ja sam na razie gram źle, bo mistrzostwa świata trochę nadwerężyły moje siły. Czuję się zmęczony. Ale to przejdzie.

- Myślę, że tak.

- To powinno być tak, że wszyscy dajemy z siebie wszystko. Nie tylko podczas meczów, ale także na każdym treningu. To znaczy też, że każdy jest bardzo zdyscyplinowany. I że wszyscy jesteśmy dla siebie przyjaciółmi. Wtedy sukces łatwiej przychodzi.