Kobiety. Nie rezygnujcie tak szybko ze swojej pracy [KOMENTARZ]

Co prawda szacowano, że będzie takich kobiet około 200 tysięcy, ale i te 100 tysięcy działa na wyobraźnię. Odeszły z pracy przede wszystkim kobiety z małych miejscowości, z niskim wykształceniem, takie, które zarabiały najniższą krajową. Pracować im się po prostu nie opłaca, bo więcej dostają zasiłku niż miały pensji. Przy czwórce dzieci są to 2 tysiące złotych. Odpadają opłaty za przedszkole czy żłobek, nie ponosi się kosztów dojazdu do pracy. Wystarczy, że mąż przyniesie do domu kolejne 2 tysiące złotych i jest za co żyć. A jak kobieta siedzi w domu, to i życie taniej kosztuje. No bo może ulepić pierogi czy upiec ciasto, a nie kupować i przepłacać.

KOMENTOWANY ARTYKUŁ: Skutki programu 500+. Kobietom będzie trudno wrócić do pracy

Pewnie, że fajnie mieć kobietę w domu. Wysprzątane, ugotowane, wyprane. Jest tylko jeden haczyk. Rodzina może dostawać pieniądze z 500+ do 18. roku życia dziecka. Potem już nie. Załóżmy, że kobieta rodzi trzecie dziecko w wieku 30 lat. Przez 18 lat pobiera zasiłek. Mając 48 lat, chce wrócić do pracy. Zdaniem socjologa będzie to bardzo trudne, a nawet niemożliwe. Dlaczego? Ano dlatego, że przez te lata wszystko pójdzie do przodu. Siedząca w domu kobieta nie ma możliwości kształcenia się czy doskonalenia w pracy. Wypada z rynku. Na dodatek przez te lata nie odprowadzała składki na ZUS, zatem jej emerytura może być naprawdę niska. Młodość ma to do siebie, że nie myśli się o starości.

A warto o tym pomyśleć. Rezygnacja z zatrudnienia to moim zdaniem rezygnacja z siebie. Oczywiście można liczyć na męża, ale na tym już niejedna kobieta się przejechała, na przykład po rozwodzie. Dlatego, drogie panie, pomyślcie, zanim zrezygnujecie z pracy. Bo nikt wam nie pomoże, chyba że rząd stworzy program dla takich kobiet. Na razie się na to nie zanosi.