Mróz siarczysty, ale drwa rąbią

- Robota stanęła w Bieszczadach - mówi Władysław Budzyń, nadleśniczy z Komańczy. - Jak jest minus 30 st., to nawet piła motorowa nie może zapalić. A co dopiero jak trzeba ją przy takim mrozie utrzymać w rękach. Mimo to tniemy, rąbiemy i ściągamy drewno. Ale w niewielkich ilościach. Później to nadrobimy.
- Drzewa jeszcze nie pękają - mówi Józef Kosiba, nadleśniczy w Nadleśnictwie Lesko. - U nas warunki do zrwyki są idealne. Nie ma tak głębokiego śniegu jak w wysokich Bieszczadach.
Nocami mróz jest duży, ale w dzień powietrze się ociepla. - Gdyby w dzień było minus 20 st., to drzew nie można by ścinać, gdyż jest to niebezpieczne, ale przy minus 8-10 st. zrywka idzie bardzo dobrze. Śnieg jest zmrożony i drewno się po nim ślizga - wyjaśnia nadleśniczy Kosiba.
Z samego rana są kłopoty z odpaleniem ciągników, które chodzą na ropę, ale potem praca idzie bez większych problemów. Świadczą o tym wyniki. Nadleśnictwo Lesko w ciągu miesiąca pozyskuje około 6 tys. m sześć. drewna i tyle samo sprzedaje.
- Tylko zwierzęta przez te mrozy cierpią - żałuje nadleśniczy Kosiba. - Muszą być dokarmiane. My wyłożyliśmy kilkadziesiąt kilogramów karmy dla ptaszków: tłuszczu wymieszanego z nasionami.
- Jakoś robota idzie, ale na pół gwizdka. Kto jest w stanie wytrzymać dłużej w lesie przy minus 25 st.? - mówią leśnicy z Nadleśnictwa Cisna. W wysoko położonych terenach śnieg sięga do 1,70 m. Dlatego zrywka jest prowadzona w niższych partiach gór.
Jak ludzie wytrzymują te ekstremalne warunki? - Po świętach potrzebują pieniędzy, a u nas praca jest tylko w lesie - mówi Paweł Ogorzały z Nadleśnictwa Cisna. - Zresztą przy zrywce człowiek jest ciągle w ruchu, to tak bardzo mrozu nie czuje.