Modernizacja ujęcia wody przy zaporze Besko [ZDJĘCIA, WIDEO]

Zapora w Sieniawie to - po zaporze w Solinie - największa tego typu budowla na Podkarpaciu. Ma 38 metrów wysokości, długość korony to 174 metry a kubatura to 70 tys. metrów sześć. betonu.

Gromadzi 15 mln metrów sześciennych wody, dopływającej ze zlewni Wisłoka o powierzchni 200 km kwadratowych. Maksymalna głębokość zbiornika to 30 metrów. W miejscy ujęcia sięga ona ok. 20-24 metrów.

Besko to zapora typu ciężkiego, składająca się z 14 betonowych elementów, tzw sekcji dylatacyjnych. W dwóch centralnie położonych znajdują się dwa spusty denne, dwa rurociągi wody biologicznej i dwa przelewy powierzchniowe.

Przy maksymalnym poziomie piętrzenia, przez wszystkie spusty można przepuścić 380 metrów sześciennych wody na sekundę - jednak tak ekstremalna sytuacja jeszcze się nie zdarzyła.

Zapora Besko powstała w latach 1971-78. Jej głównym zadaniem jest retencjonowanie wody z przeznaczeniem dla Krosna i okolicznych miejscowości. Gospodarzem zbiornika jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie, ale część zapory zajmują urządzenia Zakładu Uzdatniania Wody, należącego do Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Wodnej w Krośnie.

Zbiornik stanowi dziś największe ujęcie wody pitnej dla Krosna. Zakład w Sieniawie został wybudowany 30 lat temu. - Technologia, w której funkcjonował była już przestarzała, przez lata nie prowadzono generalnych remontów - mówi Janusz Fic, prezes MPGK. - Aby mógł spełniać coraz ostrzejsze normy i przepisy regulujące jakość wody pitnej, konieczne były inwestycje.

MPGK przeprowadziło kompleksową modernizację w ramach projektu "Uporządkowanie gospodarki wodno ściekowej miasta Krosna", którego wartość wyniosła ponad 76 mln zł, z czego ponad 42 mln zł stanowiła unijna dotacja.

Modernizacja ZUW w Sieniawie była najdroższym przedsięwzięciem I etapu projektu. Pochłonęła ponad 30 mln zł.

Przebudowany został praktycznie cały zakład, zajmujący ok. 2 ha powierzchni - począwszy od pompowni a skończywszy na systemach oczyszczania wody. Prace trwały 3 lata. Przez cały ten czas stacja pracowała z zachowaniem pełnej wydajności.

Wymieniono niemal wszystkie urządzenia. Obecnie sterowanie nimi odbywa się w sposób automatyczny, z wykorzystaniem nowoczesnej aparatury kontrolno-pomiarowej.

We wnętrzu zapory wymieniono na nowy system pomp wysokiego tłoczenia. Położono nowy rurociąg doprowadzający wodę z pompowni do zakładu. Wykorzystano przy tym metodę przewiertu sterowanego, by uniknąć ręcznego przekopywania stromej skarpy przy zaporze.

Zmodernizowano m.in. komorę zasuw, służącą do rozdziału wody i wymieniono urządzenia w budynku, gdzie odbywa się chemiczny proces jej oczyszczania, zamontowano zgarniacze osadów, zmodernizowane zostały filtry.

- Inwestycja jest ściśle związana z poprawą jakości wody - podkreśla Janusz Fic. - Proces technologiczny jej uzdatniania został unowocześniony.

Co ważne, modernizacja pozwala na zmianę sposobu dezynfekcji wody Stosowany do tej pory chlor zastąpił bezzapachowy dwutlenek chloru. Dzięki inwestycji można też będzie dostosować ilość produkowanej wody do potrzeb.