Kilka zdjęć szamanów voodoo

Innym razem odprawiono obrzęd specjalnie dla przybyłych. - Szamanka zapytała, w jakiej intencji ma być „msza”, ponieważ jako goście mogliśmy o to poprosić. Kolega był nałogowym palaczem, więc powiedział, że chciałby rzucić palenie. Niestety, rytuały voodoo nie pomogły – wspomina. Portretowanie wymaga pewnego przygotowania, nie tylko technicznego. - Odwiedzając każdy region starliśmy się spędzić tam trochę czasu, a nie tylko przyjechać na dzień, zrobić zdjęcia i wyjechać. Ważne, by pobyć jakiś czas z ludźmi z danego plemienia, zapoznać się z nimi i nawiązać tę nić porozumienia – mówi podróżnik. Afrykańczycy z reguły byli ufni, przyjaźni i chętnie pozowali. - Najpierw szliśmy do wodza wioski, i tłumaczyliśmy, po co przyjechaliśmy. Z reguły staraliśmy się wziąć ze sobą jakiegoś tłumacza, który znał miejscowy język. Było jednak wiele plemion, u których byliśmy bez tłumacza, bo nie udawało się go znaleźć. W takim przypadku pokazywałem album z poprzednio wykonanymi zdjęciami – portretami. To również ułatwiało przeprowadzenie sesji, bo fotografowani widzieli, jak pozować, widząc wcześniejsze zdjęcia – opowiada Podniesiński.