Kamienie są jak ludzie

- Jak duża jest pana kolekcja?

- Mam około 6 tysięcy okazów. Na wystawie w Pałacyku Oborskich można zobaczyć mniej więcej połowę kolekcji. Mimo szczerej chęci dyrektora muzeum, pana Skrzypczaka, nie udało się więcej zmieścić. Chcieliśmy jeszcze trochę eksponatów umieścić na środku sal, na stołach, ale odradzono mi to, ponieważ mogłoby to się zakończyć zniszczeniem kolekcji.

- Gdzie pan przechowuje swoje liczne eksponaty, bo chyba w domu się nie mieszczą?

- W domu, w piwnicy i kiedyś trzymałem w schronie, ale tam woda zalewała czasami zbiory i musiałem je stamtąd zabrać. Dużo minerałów tam sie popsuło.

- Co takiego niezwykłego jest w tych minerałach, że poświęcił im pan dużą część swojego życia?

[obrazek3]- Niezwykłość kryje się przeważnie w ich postaciach, dlatego tak cenię ametyst, kryształ górski, cytryn, malachit i agaty. Jest w nich coś z techniki, jaką operuje przyroda i coś z barw najpiękniejszych na świecie obrazów. Kolorystyka, kształty to wszystko są słowa, które dopiero przy widoku minerałów nabierają prawdziwego znaczenia. To właśnie w nich lubię i to mnie pociąga. Także ich charakter, oddziaływanie na ludzi, na zdrowie, nastrój. Kamienie mają siłę taką jak charyzmatyczny człowiek, wpływają na innych.