FELIETON: Pudzian jest wielki, ale na rzeszowskich Bulwarach spotkałem jeszcze większego kozaka

Marcin Najman został szybko sprowadzony do parteru, jego głowa zasypana ciosami. Po 43 sekundach było po wszystkim.
Minęło 13 lat, „Pudzian” nadal wygląda jak He-Man, ale umie już więcej. W sobotę wyprowadził zamaszysty podbródkowy niczym rasowy pięściarz, idealnie trafił Michała Materlę i to był koniec. Były strongman „wyłączył światło” panu Michałowi po 107 sekundach.

„Pudzian”, zamknął usta szydercom. „Wszyscy ze mnie łacha darli. Że do d... się nadaję. Że nie wytrzymam minuty” – mówił po walce bohater wieczoru. Nie krył wzburzenia, ale i wzruszenia. Zapewne poszerzył grono swych kibiców i możliwe, że zainspirował niejednego rówieśnika do ruszenia wspomnianej d...

Pudzian budzi szacunek, ale mnie bardziej zaimponował pewien dżentelmen, którego spotkałem na rzeszowskich Bulwarach dzień przed galą KSW. Natknąłem się na niego pod wiatą przy barze Marina, gdzie schroniłem się przed deszczem. Pogadaliśmy o pogodzie, a potem mówił głównie on. Dowiedziałem się, że był w wojsku instruktorem lotnictwa, lekarzem, kapitanem statków śródlądowych, w końcu imigrantem w Kanadzie, gdzie wykonywał mniej imponujące prace. Bajkopisarz polujący na „wolnych słuchaczy”? Skąd. Zobaczyłem dokumenty, zdjęcia.

Co to ma wspólnego ze sportem? Z zawodowym nic, ale ruch na świeżym powietrzu też się liczy. Otóż pan Mieczysław miał wprawdzie na sobie koszulę, szykowny krawat, ale na nogach rolki (obok stał rower). Niby nic wielkiego, ale gdy rzuciłem okiem na dane w książeczce pilota, dowiedziałem, się, że na świat przyszedł we Lwowie, roku pańskiego 1935. Można? Czytelnikom życzę, by, jeśli dożyją, mieli zdrowie, siły i chęci, aby w tym wieku także ruszyć d...