Dzięki nim, odsłonią pamiątkową tablicę na budynku starej rzeźni w Jarosławiu. Upamiętni pierwszych rozstrzelanych w mieście w czasie wojny

Właśnie z tej okazji, już w środę na zabytkowym i nieco zapomnianym w mieście budynku rzeźni, pochodzącym z przełomu XIX i XX wieku, zostanie z ich inicjatywy odsłonięta tablica pamiątkowa, ku pamięci pierwszych mieszkańców Jarosławia, którzy zginęli 80 lat temu.

Ta zbrodnia z pierwszych dni pobytu niemieckich żołnierzy w Jarosławiu, miała za cel zastraszyć i sterroryzować lokalną społeczność.

- Zamordowani mężczyźni nie działali w konspiracji. Nic jeszcze nie zdążyli zrobić tak naprawdę w czasie tej wojny. Najmłodszy z tej szóstki miał 20 lat, a najstarszy 39. Byli to głównie pracownicy rzeźni oraz listonosz. Schronili się w piwnicy, ale nic to im nie dało. Kobiety i dzieci z okolicznych domów oszczędzono, podobnie jak dwóch chłopców w wieku 11 i 12 lat. Udało nam się dotrzeć do świadka tych wydarzeń, który ma dziś 91 lat. Na jego oczach rozstrzelano mu ojca. Stąd mamy tak dokładny opis tych tragicznych wydarzeń - opowiada Iwona Zelwach, ze stowarzyszenia "Ocalić przeszłość dla przyszłości" oraz nauczycielka historii.

To są bezcenna świadectwa przeszłości

Jako stowarzyszenie, starają się docierać do świadków tragicznych wydarzeń II wojny światowej. Chcą, żeby lokalna historia, o której nie piszą szkolne podręczniki, nie została zapomniana. Dlatego spisują relacje świadków, kręcą filmy i dokumentują tamte wydarzenia.

- Coraz mniej jest już naocznych świadków tamtych lat. Ci ludzie odchodzą lub są już dzisiaj w bardzo sędziwym wieku. Jeśli tych relacji w jakiś sposób nie utrwalimy, to wszystkie te historie odejdą w zapomnienie. Jest to bezcenne świadectwo. Poza tym uważamy, że trzeba o tym mówić, ku przestrodze, dla nas i przyszłych pokoleń – zaznacza Iwona Zelwach.

Relacje świadków, do których dociera stowarzyszenie, poprzez wiele swoich akcji, pozwalają odtwarzać z ich wspomnień, wydarzenia dziejące się na terenie Jarosławia, o których nie można byłoby dowiedzieć się z innych źródeł.

- To są osobiste historie i wspomnienia, które dotyczą naszego miasta i okolic. Z tych wspomnień wyłania się obraz ich życia, który powinien dać nam do myślenia. Zanim ich młode życie brutalnie przerwała wojna, opisują je jako szczęśliwe - opowiada Iwona Zelwach.

- Często słuchaliśmy o tym, że w porównaniu z dzisiejszymi czasami, gdzie każdy wciąż gdzieś pędzi, ich życie opierało się na zdecydowanie większej ilości spotkań z ludźmi, aby po prostu spędzić razem czas. Oni mówią wprost, że wydaje im się, że wtedy młodzi ludzie byli bardziej szczęśliwi, niż są dzisiaj. Podkreślają jednak, że zazdroszczą dzisiejszej młodzieży, tych wszystkich możliwości, których oni nie mieli. W ich życiu bywały takie okresy, że marzyli o kromce chleba. Głód, strach i płacz były na porządku dziennym. Kiedy posłucha się wielu takich historii, zaczynamy się zastanawiać, czy faktycznie problemy, które mamy na co dzień, które wydają się nam czasami bardzo wielkie, faktycznie takimi są – mówi Iwona Zelwach.

Uroczystość odsłonięcia tablicy ku pamięci pierwszych rozstrzelanych mieszkańców Jarosławia, odbędzie się w środę o godz. 12 przy budynku dawnej rzeźni na ul. Nad Sanem w Jarosławiu.