Bobry to dla wielu największe szkodniki

Urządza się na nie polowania, podpala żeremie, niszczy tamy. Jak się okazuje problem bobrów nie dotyczy tylko naszych czasów.

W XI wieku Bolesław Chrobry zabronił polowania na bobry na terenach łowieckich, które mu podlegały. Łamiących to prawo byli surowo karani. Również kolejni władcy otaczali ochroną bobry. Ale wcale nie chodziło o ochronę tego gatunku. Powód był zupełnie inny.

Zobacz fotogalerię: bobry w Bieszczadach

Skóry tego gryzonia miały spora wartość w handlu wymiennym. Ale nie tylko skóra stanowiła wartość. Na bobra polowano również dla sadła, mięsa, oraz tzw. stroju bobrowego - wydzieliny gruczołów leżących w sąsiedztwie narządów płciowych, który stosowano w medycynie ludowej.

Od XIII wieku populacja bobra znacznie się zmniejszyła. W wieku XIX istniały już tylko pojedyncze stanowiska we wschodniej i północnej części Polski. Po drugiej wojnie światowej gatunek ten został całkowicie wytępiony i w 1949 roku reintrodukowany na Mazurach.

Populacja rozprzestrzeniła się wzdłuż Biebrzy i Narwi, a w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku podjęto próby aklimatyzacji bobra na innych terenach. Dziś bobry można spotkać prawie w każdym zakątku Polski.
Na Podkarpaciu w ocenie Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska żyje 6- 7 tysięcy bobrów.

Odszkodowania za straty spowodowane przez bobry wypłacone w ostatnich dziesięciu latach przekroczyły w naszym województwie 1, 2 mln zł. Więcej, bo ponad 2 mln wypłacono tylko za szkody spowodowane przez wilki.

W szczególnych przypadkach RDOŚ wydaje pozwolenie na odstrzał bobrów. W ciągu ostatnich 10 lat takich pozwoleń wydano około 330. Myśliwym udało się zastrzelić 41 sztuk. Tamy budowane przez bobry można usuwać po uzyskaniu zgody RDOŚ.