Li Qian: koniec kariery wybili mi z głowy trener i Kinga

- W finale mistrzostw Polski nie dałyście szans drużynie z Sochaczewa wygrywając dwa razy po 3:0 i zdobywając 24. tytuł mistrzyń Polski. To już taka tradycja?...- Dziewczyny grały dobrze to nie mogło być mowy o niespodziance (Li też swoje gry wygrywała po 3:0 - przyp. red).

- W piątek gracie o Puchar ETTU z ekipą TT Metz. Pierwszy mecz wygrałyście 3:2 i jest spora szansa by w piątym podejściu ten upragniony europejski puchar...- To jest nasz najważniejszy cel na ten sezon. Obiecujemy maksymalną walkę i mam nadzieję na dobry występ.

- Ostatnio zaczęłaś grać w debla. Zdobyłaś nawet brązowy medal mistrzostw świata w chińskim Suzhou, w parze z Holenderką Li Jie. Skąd ten nowy pomysł?- Li Jie to moja koleżanka, obie urodziłyśmy się w Chinach, znamy się bardzo długo. Latem zaczęłyśmy rozmowy o wspólnej grye. Już dawno nie występowałam w deblu bo fizycznie nie mam tyle sił by grać singla i debla. Postanowiłyśmy spróbować, najwyżej potraktować jako dobrą rozgrzewkę przed singlem. Pierwszy raz grałyśmy razem w Bremie i było nieźle, ale nie aż tak dobrze w mistrzostwach świata, gdzie jako jedyne z Europy zdobyłyśmy medal. To był ogromny sukces, ale obie wiemy, że potrzebujemy jeszcze więcej trenować. Na pewno pomogło nam to, że dobrze się znamy, jesteśmy mamami i identycznie myślimy taktyczne i techniczne. To naprawdę świetna współpraca/

- Przed tobą przygotowania do pierwszych europejskich igrzysk w Baku. Jakie masz przed nimi marzenia?- Zostało już bardzo mało czasu, po ostatnim meczu w Tarnobrzegu będzie tylko nieco ponad tydzień na przygotowania i fizyczne i przede wszystkim psychiczne. Mam nadzieję na dobry występ i obiecuję walkę o medale. A potem liczę na długie wakacje, bo już jestem bardzo zmęczona rozłąką z mężem i dzieckiem.

- No właśnie. Mały William ma teraz 14 miesięcy a mama jest teraz gościem w waszym niemieckim domu. Nie pytam czy tęsknisz, tylko kiedy ostatnio widziałaś syna?- Oj, były to tak krótkie spotkania, że nawet nie pamiętam. Dlatego naprawdę marze już o urlopie oraz spotkaniu z nimi oraz moimi rodzicami, których nie widziałam już bardzo długo, chyba z pół roku. Dlatego do nowego sezonu chcę przygotowywać się w Bawarii z męską drużyną.

W ostatnim sezonie 50 procent swojego czasu poświęciłam na podróże, 30-40 na treningi i mecze a tylko 10-20 na dom. Zdecydowanie zbyt mało, ale taka już rola zawodowego sportowca.

- Prawie dwa lata żyłaś bez zawodowego pingponga. Wróciłaś i od razu masz medal mistrzostw świata. Możnaby powiedzieć, że nic tylko robić sobie takie przerwy...- Oj to nie tak. Byłam załamana po pierwszych treningach. Swoje zrobiła też zmiana piłeczki na nieco większa. Dla laika to niby żadna różnica, ale gra jest nieco wolniejsza, a ja uczyłam się od nowa wszystkich rotacji.

Naprawdę miałam chwilę zwątpienia i nawet przez chwilę myślałam o rzuceniu tego wszystkiego. Na szczęście wybili mi to z głowy trener Zbigniew Nęcek i Kinga Stefańska i dlatego bardzo się cieszę, że będzie ze mną w Baku jako jeden z trenerów naszej kadry.