Chrzęsty, hocki-klocki i habanera, czyli IV Dyktando Uniwersyteckie [WIDEO]

- Tekst o Wawrzyńcu Żądło-Halerczyku, świeżo upieczonym absolwencie filologii polskiej, który zamierza znaleźć pracę wymyśliłyśmy same - śmieją się Anna Antas i Karolina Krzysztoń, polonistki, doktorantki na językoznawstwie. - Obudowywałyśmy całą historię trudnymi wyrazami na podstawie słownika pod redakcją Edwarda Polańskiego.

Byliśmy wśród piszących. Na szczęście nie trzeba było się podpisywać, bo praca była kodowana. Po dyktandzie licealiści orzekli, że trudna była pisownia łączna i oddzielna, zwłaszcza z takimi wyrazami jak: pseudo, quasi i niby.

- Na pewno donżuan sprawił też kłopot. Pisany małą literą i łącznie, określający typ mężczyzny, a nie tak jak bohater Don Juan. To samo odnosi się do cerbera, nie jako mitologicznego bohatera, tylko pewnej postawy człowieka - mówią autorki dyktanda, dodając, że z premedytacją wertowały słownik w poszukiwaniu trudnych słów.

Dlatego też wielu poległo zapewne na dramacie Szekspirowskim i komediach molierowskich.

Pobierz pełny tekst dyktanda

- Pierwsze określenie odnosi się do Szekspira, ale drugie niekoniecznie do Moliera, tylko do pewnego typu komedii - tłumaczą.- Inne pułapki? Chapeau bas, habanera, paso doble, curriculum vitae, zachachmęcił, rzeczony, chwacki, szwung, nadwyrężona, hurraoptymizm, wychynąwszy, niby-zużel, hożo, megaprzebojowość,, czy pisownia karkołomnych nazwisk Nietzschego, Rousseau, Boccaccia.

Tekst dyktowała Monika Szela, dyrektor Teatru Maska. W dyktandzie, które było częścią VII Tygodnia Polonistów, wziął udział także Waldemar Szumny, rzeszowski radny z PiS. Wyniki będą znane w środę o godz. 9. Nagrodą są książki o poprawnej pisowni.