Ksiądz Kazimierz Czesak - mielczaninem roku

Uroczystość wręczenia pamiątkowej skałki odbyła się w Hotelu Polskim.

Jak mówił Zdzisław Nowakowski, który przedstawiał postać ks. Czesaka, laureat to osoba mądra i dobra, przy tym wyważona i cierpliwa.

Rodzina najważniejsza

- Kiedy wspólnie jesteśmy na imprezach w świetlicach profilaktyczno - wychowawczych, to choć dzieci są już pobłogosławione, lgną do księdza, chcą z nim rozmawiać. A on je wciąż błogosławi. I zawsze podkreśla, jak bardzo kocha rodziców, ile im zawdzięcza, w ten sposób pokazując dzieciom, jak ważne są więzi rodzinne - mówi.

Wsparcie nie tylko duchowe

Ksiądz Kazimierz Czesak w tej edycji plebiscytu organizowanego przez lokalny tygodnik Korso "walczył" m.in. z posłem Leszkiem Deptułą, plastykiem Edwardem Kociańskim, trenerem Zbigniewem Hariaszem i dyrektorem Miejskiej Biblioteki Publicznej Marią Błażków.

Dodał, że ksiądz Czesak nim rozpoczął intensywną pracę w parafii, zbadał jej historię, dzieło poprzedników, podjął się jego kontynuacji, ale w bardzo nowoczesny sposób.

Dzięki zaangażowaniu księdza ruszyło Centrum Edukacji Młodzieży KANA, której Nowakowski jest dyrektorem: - Na początku bywało to bardzo różnie, brakowało czasem na opłaty związane z mediami. Pomoc księdza nie ograniczała się tylko do sfery duchowej, miała również wymiar materialny - zaznacza szef KANY.

By nie czuli się samotnie

Jacek Tejchma, dyrektor Domu Kultury i Festiwalu Muzycznego, podkreśla, że właśnie otwartość księdza na potrzeby mieszkańców, sprawiła, że festiwal może się odbywać w świątyni.

Z kolei posłanka Krystyna Skowrońska zaznaczyła, że kapłan jest człowiekiem żyjącym samotnie po to, by inni nie czuli się samotni. I właśnie ks. Czesak sprawia, iż inni dzięki niemu czują, że żyją we wspólnocie. Posłanka wręczyła księdzu srebrną monetę z podobizną kard. Wyszyńskiego. Gratulacje i podziękowania złożyły władze miasta, powiatu i wysłannicy parlamentarzystów.

Słowa jak poprzeczka

Laureat był wyraźnie wzruszony: - Takie wydarzenie następuje raz w życiu. Te wszystkie piękne słowa stanowią dla mnie poprzeczkę. Wydawałoby się, że w tym wieku to ja już za wysoko nie podskoczę, ale właśnie ta nagroda mnie uskrzydla. Przyjechałem tu jako obcy, a przyjęto mnie jak swojego. Najważniejsze dla mnie było scalić społeczność, bo jedność i zgoda to jest wartość, którą zostawia się następnym pokoleniom.