Co pomoże na niskie ciśnienie?

Jeżeli ciśnienie tętnicze krwi spada lub utrzymuje się poniżej 100/60 mm Hg (dolna granica prawidłowego ciśnienia), uznaje się je za hipotonię, czyli niedociśnienie tętnicze. Może ono występować pod trzema postaciami.

Niedociśnienie pierwotne

O samoistnym, czyli pierwotnym niedociśnieniu mówimy, gdy przewlekle utrzymują się niskie wartości ciśnienia, których przyczyny nie udaje się ustalić. Jest to najczęstsza postać niedociśnienia, dotyczy zwykle osób w okresie dojrzewania i w wieku średnim oraz osób szczupłych i wysokich. Często występuje rodzinnie, a czynnikami sprzyjającymi jest mała aktywność ruchowa i stres.

Jak się objawia?

Niedociśnienie może nie dawać żadnych objawów, często jednak osoby takie skarzą się na senność, osłabienie, zaburzenia koncentracji, bóle głowy, zawroty głowy i mroczki przed oczami, szum w uszach, nastroje depresyjne, wewnętrzny niepokój, ziębnięcie rąk i stóp, ból karku w pozycji stojącej.

Jak pomóc przy nagłych omdleniach?

Jak pomóc przy nagłych omdleniach?

Przy nagłych omdleniach, które mogą często pojawiać się u osób z hipotonią, należy ułożyć pacjenta płasko i unieść jego nogi do góry, co zwiększa napływ krwi do serca i podnosi ciśnienie.

Niedociśnienie ortostatyczne

Powstaje ono w wyniku zaburzeń regulacji ciśnienia przy gwałtownym wstawaniu lub długim staniu. U tych pacjentów dochodzi do zaburzeń regulacji krążenia przy zmianie pozycji ciała. Krew przemieszcza się do naczyń żylnych kończyn dolnych i jamy brzusznej, co zmniejsza ilość krwi tłoczonej przez serce i powoduje spadek ciśnienia. Może wywołać niedokrwienie mózgu być przyczyną omdlenia. Hipotonię ortostatyczną można rozpoznać, gdy zmiana pozycji ciała z leżącej na stojącą powoduje spadek ciśnienia skurczowego o 30mmHg lub ciśnienia rozkurczowego o 10mmHg.

Niedociśnienie wtórne

Jest to niedociśnienie występujące jako powikłanie innych chorób: układu krążenia, niektórych chorób układu nerwowego np. w chorobie Parkinsona, niedoczynności kory nadnerczy i tarczycy, cukrzycy, zmniejszenia ilości krążącej krwi (z powodu krwawienia lub odwodnienia), przedawkowania leków obniżających ciśnienie, nitrogliceryny, leków moczopędnych, podawanych w chorobie Parkinsona lub też w wyniku długotrwałego leżenia u przewlekle chorych,

Niskociśnieniowcy dłużej żyją

Niskociśnieniowcy dłużej żyją

Utrzymujące się niskie ciśnienie nie zagraża życiu. Średnia długość życia osoby z hipotonią jest większa niż u chorego z nadciśnieniem. Dolegliwości towarzyszące niedociśnieniu zmniejszają się wraz z wiekiem.

Jak sobie pomóc?

Główny nacisk w łagodzeniu niedociśnienia tętniczego samoistnego kładzie się na postępowanie niefarmakologiczne: - zapewnienie odpowiedniej ilości płynów w ciągu doby (ok. 2-2,5 litra na dobę); zwiększone spożycie soli w diecie; unikanie obfitych posiłków;

zwiększenie aktywności fizycznej - wskazane uprawianie czynnego sportu, np. pływania, dużo ruchu na świeżym powietrzu; masaże i hydroterapia. Codzienna gimnastyka.

W terapii niedociśnienia, zwłaszcza u osób z obrzękami podudzi, można stosować pończochy lub skarpety uciskowe poprawiające krążenie żylne. Spożywanie kawy może dać efekt korzystny (byle nie w nadmiarze - organizm przyzwyczaja się do kofeiny i działa ona mniej pobudzająco), ale picie alkoholu jest w tych przypadkach przeciwwskazane.

Leczenie farmakologiczne stosuje się przy niedociśnieniu ortostatycznym i pierwotnym, gdy postępowanie niefarmakologiczne nie przynosi rezultatów.
Przy niedociśnieniu wtórnym terapia jest zależna od przyczyny lub choroby podstawowej. Pomogą tu regularne pomiary ciśnienia tętniczego krwi oraz całodobowe monitorowanie ciśnienia tętniczego, tzw. Holter ciśnieniowy. Metoda ta pozwala precyzyjnie określić wartości ciśnienia tętniczego krwi nie tylko w ciągu dnia, ale także w nocy.

Niskie ciśnienie nie jest samo w sobie wskazaniem do leczenia, lecz dolegliwości z nim związane i pogorszenie jakości życia kwalifikuje do terapii.